καταπιεσμενος απο τους γονεις μου

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζι σας κατι που περναω αυτες τις μερες.
ειμαι 16 χρονων και τελειωσα την 2α λυκείου.
Στα τετραμηνα εβγαλα 18 και στις εξετασεις βαρεθηκα και τα παρατησα με αποτελεσμα να πεσει ο μεσος ορος μου στο 15.

Το προβλημα δεν ειναι εκει, το πρόβλημα ειναι η καταπιεση που δεχομαι απο τους γονεις μου εδω και καιρο.
Ειμαι μοναχοπαιδι και οι γονεις μου με καταπιέζουν σχετικα με το διαβασμα υπερβολικα πολυ.
Μολις ειδαν το 15, μου επεβαλαν τους εξής όρους.
Δεν θα βγαινω εξω, θα διαβαζω και θα κανω θερινα σπιτι φροντιστηριο σπιτι
και μακαρι να ειχα ησυχο περιβαλλον να διαβασω διοτι και στο σπιτι με καταπιέζουν ολη την ωρα.
Η μανα μου με βριζει και λεει πως ειμαι η αιτια όλων των προβλημάτων της αυτη τη στιγμη ειναι μεθυσμενη και κοιμάται εγω ειμαι στο δωμάτιό μου φοβουμενος να κανω τον παραμικρο θόρυβο και σηκωθεί.

Δεν φτανει ενα ολοκληρο βιβλιο να περιγραψω ολα αυτα που εχω ακουσει.
Μου λενε, κομμενες οι παρεες, η καλοπέραση οσοι θελουν να καταφέρουν κατι στη ζωη τους γίνονται μοναχοι.
Το θεμα ειναι πως ειμαι κοινωνικός πολύ και με αυτα που μου κανουν με σκοτωνουν ψυχολογικά.
Χτες βγηκα για 10′ και η μανα μου εφτασε να με διώχνει απο το σπίτι.
Τι να κανω; βοήθεια.
δεν αντεχω αλλο…